مادرترزای ایران و راز ۵۰ سال خیرخواهی
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۵۳۱۰۳
همشهری آنلاین-نصیبه سجادی: مرد ادامه می‌دهد: «فرزندانم وقتی کوچک بودند، تحمل می‌کردند. حالا بزرگ شده‌اند و چون اتاق، متعفن و آلوده شده، عذاب می‌کشند و از خانه گریزانند. دستم به دامن‌تان، کاری بکنید....
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید
این داستانی است که در یک شب سرد زمستانی برای «اشرف قندهاری»، بانی خانه سالمندان کهریزک، اتفاق می‌افتد و جرقه فعالیت‌های خیرخواهانه‌ای را می‌زند که تا آخر عمرش ادامه می‌یابد، خیرخواهی‌هایی که «مادرترزای ایران»، «بانوی رنگین‌کمان» و «مادرجون معلولان» را برازنده او می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سال ١٣۵١ است. دکتر محمدرضا کاظم‌زاده لاهیجی، پزشک خیر، برای معلولان و سالمندان رهاشده، خانه خیریه کهریزک را در انتهای جاده قم، بعد از بهشت زهرا(س)، راه‌اندازی می‌کند، فقط برای اینکه این افراد جایی برای خواب و نانی برای خوردن داشته باشند. کمک‌های خیران کم، اما تعداد معلولان زیاد است و دکتر دست‌تنها. اشرف قندهاری آدرس همین خیریه را به مرد غریب می‌دهد تا مادر پیرش را آنجا ببرد. می‌گوید: «پس از مدتی، دوباره به سراغم آمد و با التماس از من خواست که یک بار هم شده از آسایشگاه دیدن کنم.»
بوی تعفنقندهاری که از ۱۷سالگی در حسینیه خانه پدری به نیازمندان کمک می‌کرد، عزم رفتن می‌کند. می‌گوید: «نزدیک که شدم نشانی کهریزک را پرسیدم، محلی‌ها به من نشانی مکانی به نام «بو» را می‌دادند. به آسایشگاه رسیدم. بوی تعفن همه‌جا را فراگرفته بود. دکتر لاهیجی، اگرچه با نیت خیر شروع کرده بود، ولی دست‌تنها بود.» درخواست کمک به دکتر می‌دهد. دکتر می‌گوید: «اگر خودت آستین بالا می‌زنی، بسم الله!»
می‌گوید: « چون آن منطقه دورافتاده و روستا محروم از هر امکاناتی بود، زباله‌ها را هیچ شهرداری حاضر نبود حمل کند. زباله‌ها را جمع کردیم، هیزم آوردیم و آب جوشاندیم و این شروع کار ما بود. بعد دستگاه زباله‌سوز گرفتم و... »
شهر فرشتگانکهریزک امروز شباهتی به کهریزک دیروز ندارد. از محوطه‌ای ۱۰۰۰ متری با دو اتاق خرابه به ۴۸۰ هزار مترمربع رسیده است. ٤ هزار نفر در این شهر زندگی می‌کنند و فروشگاه‌ها، بیمارستان، مدارس مختلف و ۵۰ کارگاه دارد. دیگر سالمندان تنها نیستند و با ساخته‌هایشان در کارگاه‌ها پول در می‌آورند و احساس بهتری دارند. ٩٠٠ بانوی نیکوکار، همان گروهی که بانی‌اش قندهاری بود در آسایشگاه و در کنار پرسنل، به بیماران و نیازمندان کمک می‌کنند و برای آنها پول جمع می‌کنند تا چرخ این آسایشگاه بهتر بچرخد. مادرجون خانه سالمندان، که همه دارایی‌اش را وقف کار خیر کرد، سال ١٣٩۵ از دنیا رفت و در همین خانه آرام گرفت.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: زباله همشهری آنلاین همشهری محله کهریزک آسایشگاه معلول و معلولیت مناطق شهری شهر خیریه سالمندان سالمندی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۵۳۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رازگشایی از نماد‌های ۲۷۰۰ ساله ایران باستان
دکتر مارتین ورتینگتون، آشورشناس سرشناس، موفق شده تا یکی از قدیمی‌ترین معما‌های باستان‌شناسی را حل کند. او توانسته تا نماد‌های باستانی روی معبد ۲۷۰۰ سالهای را رمزگشایی کند که حدود یک قرن، کارشناسان را گیج کرده بود.
به گزارش خبرآنلاین، این نماد‌های باستانی و اسرارآمیز روی چندین معبد در مکان‌های مختلفی از شهر باستانی دور- شاروکین که در خُرس‌آباد کنونی عراق واقع‌شده‌اند، به چشم می‌خورد. این شهر در آن زمان و بین سالهای ۷۲۱ تا ۷۰۴ قبل از میلاد مسیح تحت حکومت «سارگون دوم» پادشاه آشور اداره می‌شد.
تعبیر پنج نماد شهر باستانیتوالی پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) اولین بار از طریق نقاشی‌های منتشرشده توسط حفار‌های فرانسوی در اواخر قرن نوزدهم، به دنیای مدرن معرفی شد و از آن زمان تا امروز، ایده‌های مختلفی در مورد معنی این نمادها به گوش می‌رسد.
خیلی از افراد، این نمادها را با هیروگلیف‌های مصری مقایسه و آن را بازتابی از قدرت امپراتوری تفسیر می‌کردند؛ برخی نیز معتقد بودند که این نمادها، نشان‌دهنده نام پادشاه است.
حالا دکتر مارتین ورتینگتون از دانشکده زبان‌ها، ادبیات و مطالعات فرهنگی ترینیتی با انتشار مقاله‌ای به رمزگشایی این نمادها پرداخته است. استدلال او این است که کلمات آشوری برای پنج نماد (شیر، عقاب، گاو نر، درخت انجیر و گاوآهن) به ترتیب از راست به چپ، به نحوی هستند که شکل آشوری نام "سارگون" (šargīnu) را بیان می‌کنند.
در برخی از اماکن یافت‌شده در همان سایت باستان‌شناسی، تنها از سه نماد (شیر، درخت، گاوآهن) استفاده‌شده که طبق استدلال دکتر ورتینگتون، دوباره نام "سارگون" را با پیروی از همان اصول یادآور می‌شود.
دکتر ورتینگتون در این رابطه گفته: «مطالعه زبان‌ها و فرهنگ‌های باستانی، پازل‌هایی را با شکل‌ها و اندازه‌های مختلف در ذهن ایجاد می‌کند؛ اما در میان‌رودان باستان کمتر پیش می‌آید که با نماد‌های اسرارآمیزی روی دیوار معبد روبه‌رو شوید.»
نماد‌های یادآور صور فلکیبه گفته دکتر ورتینگتون، هر یک از پنج نماد را می‌توان به‌عنوان یک صورت فلکی نیز در نظر گرفت. بدین ترتیب که شیر نشانه صورت فلکی شیر (اسد) و عقاب یادآور صورت فلکی عقاب است.
از آنجایی‌که منشأ صورت‌های فلکی عمدتاً در خود بین‌النهرین بوده، شباهت‌های زیادی در این رابطه مشاهده می‌شود. درخت انجیر نشانی از صورت فلکی «فَک» است که امروزه وجود ندارد.
طبق گفته دکتر ورتینگتون: «هدف از استفاده از این پنج نماد، ثبت کردن نام سارگون در آسمان‌ها برای همیشه بود؛ نوعی راهکار هوشمندانه برای جاودان کردن نام پادشاه که البته ایده جاودان کردن نام افراد، تنها منحصر به آشور باستان نیست.»
قوم‌های بابل، آشور و سومر و چند قوم دیگر در بین‌النهرین باستان (عراق امروزی) و مناطق مجاور آن زندگی می‌کردند و امروزه با بهره‌گیری از نوشته‌های خط میخی که در آن مناطق به‌وفور یافت می‌شود، تحقیقات ارزشمندی در حال جریان است.
الفبا و نوشتن، حدود ۳۴۰۰ سال قبل از میلاد در این منطقه اختراع شده و بدین ترتیب اگرچه دانشمندان دوره سارگون از این موضوع آگاه نبودند، اما تلاش می‌کردند تا با بهره‌گیری از نماد‌های نوشتاری جدید به نحو متفاوتی تاریخ بین‌النهرین را تا ابد جاودانه سازند.
دکتر ورتینگتون دراین‌باره ادامه داد: «من نمی‌توانم نظریه‌ام را اثبات کنم، اما این نظریه هم برای دنباله پنج نمادی و هم برای دنباله سه نمادی صحیح از آب درمی‌آید. به‌علاوه، اینکه این نمادها می‌توانند به‌عنوان صورت فلکی فرهنگی مناسب مدنظر قرار بگیرند برایم بسیار جالب است. ازنظر من احتمال اینکه همه‌چیز اتفاقی و شانسی باشد، بسیار بعید است.»
تخصص دکتر ورتینگتون در زبان‌ها و تمدن‌های بین‌النهرین باستان، ازجمله تمدن بابلی‌ها، آشوری‌ها و سومری‌هاست. این منطقه شامل عراق کنونی و بخش‌هایی از ایران، ترکیه و سوریه است و اغلب به‌عنوان "مهد تمدن" شناخته می‌شود، جایی که شهر‌ها و امپراتوری‌ها متولد شده و داستان آن بخش بزرگی از تاریخ بشر است.
بین‌النهرینی‌ها عادت به شمردن در دسته‌های شصت‌تایی داشتند و به همین دلیل است که امروز، هر ساعت معادل ۶۰ دقیقه و هر دقیقه معادل ۶۰ ثانیه است. دکتر ورتینگتون در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: «حل معماها، یا دست‌کم تلاش برای حل آنها، سرگرم‌کننده است؛ اما مطالعات درباره بین‌النهرین، درواقع تلاشی برای درک پیچیدگی جوامع انسانی و دستاورد‌های فرهنگی است.»
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟